Copper speciation in different-type soil profiles

Determination of the total content of metals in soils does not give enough information about their mobility and potential uptake by plants. The influence of heavy metals on plants depends on the type and form of a metal as well as properties of soil. The aim of the research was to evaluate the influence of soil type (Rendzic Leptosols, Haplic Luvisols, Haplic Arenosols) on the content and speciation of copper in soil profiles. The research was carried out in two physiographical regions: Lublin Upland and Sandomierska Valley. Samples were collected once from individual genetics horizons, in total from 30 typological differentiated soil profiles, made from chalk marl, loess and sands. Speciation analysis of copper was carried out with the use of a three-stage sequential method of fractionation, which can isolate four fractions with BCR: fraction I – forms soluble in water, exchangeable and bounded with calcium carbonate, extractable with CH3COOH; fraction II – forms bound with free Fe and Mn oxides, extractable with NH2OHHCl; fraction III – forms complexed with organic matter, hot extractable with 30% H2O2 and next the mineralization products reextractable with CH3COONH4; fraction IV – residual forms (residue), i.e. the difference between the total content and the sum of three fractions I – III. The speciation analysis indicated that in all the examined soil types, the residual form showed the largest share of copper in its total content, followed by forms bounded with organic matter and, containing the smallest proportion of copper, the soluble, exchangeable and bound with calcium carbonate forms. In rendzinas and lessive soils, the content of fraction IV in the humus horizons was significantly higher than in the parent rock, whereas in Haplic Arenosols the host rock was richer in this copper form than the humus horizons.

Określenie całkowitej zawartości metali w glebie nie daje wystarczających informacji o ich ruchliwości i możliwości pobierania przez rośliny. Oddziaływanie metali ciężkich na rośliny zależy od rodzaju metalu, formy, w jakiej występuje, a także od właściwości gleby. Celem pracy była ocena wpływu typu gleb (rędziny, płowe, rdzawe) na zawartość i specjację miedzi w ich profilach. Badania prowadzono na obszarze obejmującym 2 regiony fizjograficzne: Wyżynę Lubelską i Kotlinę Sandomierską. Próbki pobrano jednorazowo z poszczególnych poziomów genetycznych, w sumie z 30 profili glebowych zróżnicowanych typologicznie, wytworzonych z margli kredowych, lessów i piasków. Analizę specjacyjną miedzi przeprowadzono z wykorzystaniem trzystopniowej metody sekwencyjnego frakcjonowania umożliwiającej wyodrębnienie 4 frakcji metodą BCR: frakcja I – formy rozpuszczalne w wodzie, wymienne i związane z węglanami, ekstrahowane CH3COOH; frakcja II – formy zasocjowane z wolnymi tlenkami Fe i Mn ekstrahowane NH2OHHCl; frakcja III – formy związane z materią organiczną ekstrahowane 30% H2O2 na gorąco i następnie reekstrahowane produkty mineralizacji CH3COONH4; frakcja IV – formy rezydualne (pozostałość), różnica między całkowitą zawartością a sumą trzech frakcji. Analiza specjacyjna wykazała, że we wszystkich typach badanych gleb, forma rezydualna miedzi stanowiła największy udział w jej całkowitej zawartości, następnie formy związane z materią organiczną, a najmniejszy formy rozpuszczalne, wymienne i związane z węglanami. W rędzinach i glebach płowych poziomy próchniczne zawierały istotnie więcej IV frakcji niż skały macierzyste, natomiast w glebach rdzawych skała macierzysta zwierała więcej tej formy miedzi niż poziomy próchniczne.