The Issues of Bio- and Psychopolitics in Pandemic Times as Reminiscences of the Romantic Glorification of Life

The present coronavirus pandemic has confronted each of us individually and our society at large with new existential and theoretical-practical challenges. In the following article I present a look at the pandemic from the point of view of biopolitics (Michael Foucault, Giorgio Agamben) and psychopolitics (Byung-Chul Han). The reflections on biopolitics and psychopolitics, on top of the terms they used, make us aware of the fragility of human life on the one hand, and on the other hand, they encourage us to look for historical equivalents to our current struggle with the pandemic. For me, such an equivalent would be the culture of Romanticism: for example, works by Johann Wolfgang von Goethe, Friedrich Schiller, Juliusz Słowacki, and Friedrich von Schelling. Starting from a short description of the Romantic era, I proceed to my goal which is to show how, during the pandemic, fundamental questions asked by biotechnology and psychopolitics come to the fore as questions about us, human beings, and our individual and social survival.

Panująca pandemia koronawirusa konfrontuje każdego z nas indywidualnie, jak i nasze społeczeństwo z nowymi egzystencjalnymi i teoretyczno-praktycznymi wyzwaniami. W poniższym artykule przedstawię spojrzenie na pandemię z punktu widzenia biopolityki (Michael Foucault, Giorgio Agamben) i psychopolityki (Byung-Chul Han). Refleksje nad biopolityką i psychopolityką, jak i nad używanymi w nich pojęciami, uświadamiają nam z jednej strony kruchość naszego ludzkiego życia, a z drugiej strony skłaniają do szukania historycznych odpowiedników naszego obecnego zmagania się z pandemią. Odpowiednikiem takim będzie dla mnie kultura romantyzmu: przykładowo poświęcone tej tematyce utwory Johanna W. von Goethego, Friedricha Schillera, Juliusza Słowackiego, Friedricha von Schellinga. Wychodząc od krótkiej charakterystyki okresu romantyzmu, stawiam sobie za cel pokazanie, jak w czasie pandemii na pierwszy plan wysuwają się fundamentalne pytania zadawane w ramach bio- i psychopolityki – pytania o nas, ludzi, o nasze przetrwanie indywidualne i społeczne.