Zastosowanie tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) w laryngologii i chirurgii rekonstrukcyjnej głowy i szyi – przegląd literatury i doświadczenia własne
Zastosowanie tomografii komputerowej wiązki stożkowej (CBCT) w laryngologii i chirurgii rekonstrukcyjnej głowy i szyi – przegląd literatury i doświadczenia własne
CBCT jest stosunkowo nową metodą diagnostyki obrazowej w medycynie. Po raz pierwszy została użyta w 1982 r. w Mayo Clinic Biodynamics Research Laboratory [1], a od 2001 r. jest komercyjnie wykorzystywana w stomatologii. Od wielorzędowej osiowej tomografii komputerowej różni się m.in. techniką wykonania oraz poszczególnymi parametrami. Niska dawka promieniowania stanowi jej największą zaletę, dzięki której coraz chętniej posługuje się nią wielu specjalistów, w tym laryngolodzy i chirurdzy rekonstrukcyjni. W laryngologii CBCT znalazła zastosowanie w diagnostyce przed- i okołooperacyjnej zarówno w rynologii, jak i otologii. W chirurgii rekonstrukcyjnej CBCT ułatwia dokładne zaplanowanie płata, a śródoperacyjnie pozwala na perfekcyjne dopasowanie odtwarzanych elementów tkankowych. W niniejszym artykule autorzy przedstawiają dotychczasowe informacje na temat CBCT w laryngologii, uzyskane na podstawie przeglądu literatury polskiej i zagranicznej, oraz dzielą się własnym doświadczeniem w zastosowaniu tomografii komputerowej wiązki stożkowej w operacjach rekonstrukcyjnych w obrębie twarzoczaszki.
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies
Informacja
SZANOWNI CZYTELNICY!
UPRZEJMIE INFORMUJEMY, ŻE BIBLIOTEKA FUNKCJONUJE W NASTĘPUJĄCYCH GODZINACH:
Wypożyczalnia i Czytelnia Główna: poniedziałek – piątek od 9.00 do 19.00