Physical properties of triticale starch. Part II. Water binding capacity and solubility of starch

Starches isolated from 53 Polish triticale breeding lines were tested for water binding capacity and solubility. It was shown that these starches display two-stage curves of water binding capacity and solubility. Among the investigated samples, seven triticale lines exhibit higher solubility which is apparently due to previous hydrolysis.

Przebadano skrobie wyodrębnione z 53 polskich rodów pszenżyta i dwóch próbek pszenicy „Grana" (użytej jako wzorca) odnośnie do zdolności wiązania wody i rozpuszczalności w wodzie w temp. 60°C. Ponadto w zakresie temperatur 60-90°C wykonano pełną analizę tych właściwości dla 10 wybranych skrobi różniących się znacznie pod względem lepkości ich kleików. Uzyskane wyniki wykazały, że skrobie pszenżyta nie różniły się stopniem wiązania wody w temp. 60°C (tab. 1). Natomiast znaczne zróżnicowanie skrobi w tej temperaturze zaobserwowano podczas oznaczania rozpuszczalności (tab. 3). W miarę wzrostu temperatury od 60 do 90°C wzrastało zarówno wiązanie wody, jak i rozpuszczalność wszystkich badanych skrobi, jak również wzrastało zróżnicowanie próbek, osiągając najwyższą wartość w temp. 90°C (tab. 2 i 4 oraz rys. 1 i 2). Gwałtowny wzrost wiązania wody i rozpuszczalności skrobi występował po przekroczeniu temp. 80°C (rys. 1 i 2). Krzywe wiązania wody i rozpuszczalności skrobi pszenżyta były dla wszystkich próbek skrobi podobne, co wskazywało na prostą zależność tych dwóch funkcji (8, 9). Jednocześnie świadczą one o dwustopniowym pęcznieniu skrobi pszenżyta, a więc o występowaniu 2 typów wiązań w ziarenkach skrobi tego zboża. Na uwagę zasługiwały próbki skrobi 7 rodów pszenżyta odznaczające się znacznie podwyższoną rozpuszczalnością w stosunku do reszty próbek. Badane skrobie pszenżyta nie wykazywały istotnych różnic zarówno pod względem stopnia wiązania wody, jak i rozpuszczalności w porównaniu ze skrobią wzorcowej pszenicy „Grana".