Rozwój szczepów lekoopornych w czasie miejscowego leczenia gentamycyną przewlekłego zapalenia zatok przynosowych u pacjentów z mukowiscydozą i pierwotną dyskinezą rzęsek. Retrospektywny przegląd przypadków

Wprowadzenie: Leczenie przewlekłego zapalenia zatok przynosowych (PZZP) u pacjentów z mukowiscydozą (ang. cystic fibrosis, CF) i pierwotną dyskinezą rzęsek (ang. primary ciliary dyskinesia, PCD) wciąż stanowi wyzwanie. W naszym ośrodku stosujemy gentamycynę w postaci aerozolu do nosa robionego na miejscu w leczeniu umiarkowanego i ciężkiego PZZP. Celem badania było określenie wrażliwości szczepów bakterii na gentamycynę wyizolowanych z plwociny pacjentów z CF i PCD leczonych z powodu PZZP. Metodologia: Do badania retrospektywnie włączono pacjentów z CF i PCD przyjmujących gentamycynę donosowo z powodu PZZP, u których wykonano posiewy plwociny przed leczeniem i którzy byli obserwowani przez co najmniej sześć miesięcy. Dane mikrobiologiczne analizowano opisowo w odniesieniu do wyhodowanych szczepów i ich oporności na gentamycynę. Wyniki: Do serii przypadków włączono 17 pacjentów z CF i 12 pacjentów z PCD. Spośród uwzględnionych przypadków u trzech pacjentów z CF (18%) i u jednego z PCD (8%) doszło do rozwoju oporności bakterii na gentamycynę w czasie leczenia miejscowego. We wszystkich czterech przypadkach izolowano szczepy P. aeruginosa. Ponadto u dwóch pacjentów z CF stwierdzono szczepy P. aeruginosa oporne na gentamycynę w posiewie przed leczeniem. U kolejnych dwóch pacjentów wyhodowano wielolekooporne szczepy kompleksu Burkholderia cepacia, w tym wykazujące oporność na gentamycynę. U pacjentów z CF dominowały szczepy P. aeruginosa i S. aureus, natomiast u pacjentów z PCD – P. aeruginosa i H. influenzae. Wnioski: Badanie wykazało umiarkowaną częstość występowania szczepów opornych na gentamycynę u pacjentów z CF i PCD leczonych w naszym ośrodku. Jednak dla potwierdzenia naszych obserwacji konieczne są dalsze badania.