Wczesne rozpoznawanie uszkodzeń elementów strukturalnych stawu skroniowo-żuchwowego spowodowanych przez pourazowe złamania kości żuchwy

Szybko rosnąca liczba złamań kłykcia żuchwy oraz określone powikłania wynikające z uszkodzenia elementów strukturalnych stawu skroniowo-żuchwowego sprawiają, że niniejsza praca badawcza jest bardzo aktualna. Zbyt późne wykrywanie zaburzeń w obrębie stawu prowadzi do wtórnych zmian patologicznych, zapalenia kości i stawów, zniekształcającej strukturę żuchwy choroby zwyrodnieniowej stawów oraz urazów usztywnionego stawu skroniowo-żuchwowego, co powodujektóre powodują ograniczenia w zakresie otwierania ust, żucia i przełykania, zaburzenia oddechu, zmniejszenie lub utratę zdolności do pracy, a także niepełnosprawność. Wczesna diagnostyka zaburzeń wewnątrzstawowych może zapobiec długotrwałym powikłaniom czynnościowym, wywołanym przez urazy stawu skroniowo-żuchwowego. W celu wczesnego wykrywania i analizy organicznych zmian patologicznych w chrzęstnych i kostnych tkankach elementów strukturalnych stawu skroniowo-żuchwowego, spowodowanych przez pourazowe złamania kłykcia żuchwy, 22 pacjentów poddano ogólnym badaniom klinicznym, obrazowaniu MRI oraz badaniom immunoenzymatycznym pod kątem identyfikacji biochemicznych markerów uszkodzenia tkanek łącznych (pirydynolina i deoksypirydynolina) w moczu. Zgodnie z wynikami badań rezonansu magnetycznego, do powikłań powstających w wyniku złamań żuchwy należą: przemieszczenie krążka stawowego, zniekształcenie, zrost, perforacja lub ucisk, napięcie lub przerwania więzadła oraz uraz powierzchni stawowych. Wyniki badań biochemicznych wykazały gwałtowny wzrost poziomu pirydynoliny i deoksypirydynoliny przed leczeniem oraz brak normalizacji po 21 dniach leczenia.