Rozważania o przestrzeniach publicznych

Przedmiotem artykułu są rozważania o podstawach funkcjonowania przestrzeni publicznej we współczesnym mieście wobec zaniku tradycyjnych sposobów użytkowania tej przestrzeni, które uformowały historyczne miasta. Przestrzeń publiczna może być odczytywana jako istota mitu miasta tradycyjnego lub jako istota mitu miasta zwartego – metropolii. Obydwa mity stanowią podstawę nowych dróg rozwoju miejskiej przestrzeni publicznej: lokalną i globalną. W Warszawie największy potencjał życia społecznego wydają się mieć przestrzenie uznawane za „nieurządzone” i „niezagospodarowane”, lecz intensywnie użytkowane, o wyrazistej funkcji społecznej. Mają one potencjał wytworzenia formy miejskiej przestrzeni publicznej, o ile będzie ona syntezą istniejących sposobów użytkowania. Równolegle z rozwojem lokalnych przestrzeni publicznych poza centrum miasta należy zapewnić w nich miejsce dla globalizacji.

The scope of the article is the basis for contemporary urban public space in the face of diminishing of traditional ways of its functioning. The public space can be read as the essence of the myth of traditional historical city or of the myth of a compact city – metropolis. These two myths are the origin of the two basic ways of developing modern public spaces: local and global. As can be observed in Warsaw, the social potential moved to the random spaces surrounding the public transport stops. It is possible to create new living urban public space there, provided it synthesizes current functions.