Parallel perspective - innovative construction method of orthographic axonometries

Described here construction of an axonometric view of any three-dimensional object has been developed analogically to the method that is commonly used in perspective projection. It is possible to intentionally adopt two parameters of axonometric drawing so that we receive the required image of a structure. These two parameters to be selected are: the trace s1 of the axonometric picture and the height of point On. Some discussion on possible positions of the point On has been conducted and also a few exemplary drawings have been presented in the publication.

Istotną cechą odwzorowania perspektywicznego na tło płaszczyznowe jest to, iż obraz dowolnej prostej jest prostą wyznaczoną przez dwa charakterystyczne punkty: jednym z nich jest ślad tłowy, a drugim jest ślad zbiegu, czyli obraz punktu niewłaściwego tej prostej. Celem niniejszego opracowania jest analiza odwzorowania jakim jest aksonometria prostokątna i zastosowania do jej konstrukcji analogicznego rozumowania do tego, jakie stosujemy w odniesieniu do rzutu środkowego. Obraz prostej leżącej w płaszczyźnie podstawy obiektu trójwymiarowego będzie kształtowany jako prosta wyznaczona przez dwa punkty: ślad tłowy na rzutni aksonometrycznej w przecięciu się ze śladem poziomym tła aksonometrycznego oraz ślad zbiegu, który w tym przypadku jest punktem niewłaściwym osi xn lub yn, czyli ich kierunkiem. Podstawowym podobieństwem aksonometrii jako perspektywy równoległej, do perspektywy jako rzutu środkowego, jest wskazanie możliwość świadomego doboru kierunku oglądu. W perspektywie można „obejść” wokół modelu i wybrać dogodny rzut stanowiska oraz określić jego wysokość poprzez położenie horyzontu. Tak też w aksonometrii prostokątnej jako perspektywie równoległej można świadomie dobrać rzut kierunku względem modelu oraz jego pochylenie poprzez wskazanie położenia rzutu początku układu On. Ta metoda konstruowania aksonometrii prostokątnej została opracowana przez dr inż. arch. A. Zdziarskiego oraz spopularyzowana na wydziałach Politechniki Krakowskiej oraz w UKL (Technische Universität Kaiserslautern) przez współautorkę niniejszego referatu [4]. Opiera się ona, podobnie jak zasada konstruowania tzw. "perspektywy stosowanej", na bazie rzutów prostokątnych. W kolejnych etapach pracy autorzy przedstawiają następujące zagadnienia: · Analiza doboru parametrów aksonometrii tj.: dobór rzutni, przyjęcie układu współrzędnych kartezjańskich Oxyz w zależności od przyjętego kierunku obserwacji, · Wariantowa analiza doboru kierunku obserwacji obiektu 3-wymiarowego za pomocą doboru wektora k' oraz punktu On, · Opis innowacyjnej konstrukcji aksonometrii prostokątnej, · Analiza porównawcza rozważanej metody konstruowania aksonometrii prostokątnej (perspektywy równoległej) i perspektywy jako rzutu środkowego. Metoda opisana przez autorów znajduje zastosowanie w praktycznym, konstruowaniu wizualizacji obiektów 3-wymiarowych. Jest na tyle przejrzysta, iż wspomaga kształtowanie wyobraźni przestrzennej. Poprzez analizę parametrów doboru kierunku obserwacji i sterowania jego pochyleniem otrzymujemy przystępną metodę na zrozumiałe i przewidywalne kształtowanie obrazu aksonometrycznego.