Poza teorie końca: semiopoetyka jako klucz do cyfrowego świata. Recenzja Cyfrowej semiopoetyki Ewy Szczęsnej

W niniejszym tekście omówiono teoretyczne podstawy i metodologiczną innowacyjność polskojęzycznej monografii Ewy Szczęsnej Cyfrowa semiopoetyka z 2018 roku w świetle narodzin i rozwoju różnorodnych dyskursów cyfrowych, które dały początek radykalnej transformacji całej naszej semiosfery. Z powodzeniem przekładając teoretyczno-literacką refleksję nad procesami odpowiedzialnymi za tworzenie znaczeń na płaszczyznę cyfrową, Szczęsna oferuje czytelnikowi nieoceniony zestaw teoretycznych narzędzi, mający zastosowanie w literaturze, sztuce i innych formach interakcji semiotycznej, które narodziły się już jako “cyfrowe”. Proponując nowe rozwiązania, Autorka pozostaje jednak w stałym dialogu z mentorami-twórcami naszego dziedzictwa refleksji semiotycznej, budując tym samym pomost między “tradycyjnymi” a “cyfrowymi” formami twórczości i sposobami interakcji.

The present text discusses the theoretical foundations and methodological significance of Ewa Szczęsna’s 2018 Polish-language monograph Digital Semiopoetics in light of the rise of a wide variety of digital discourses that gave birth to a radical transformation of our semiosphere. Successfully translating the literary-theoretical reflection upon signification processes onto the digital plane, Szczęsna offers her reader an invaluable theoretical toolbox, applicable to literature, art, and other forms of semiotic interaction that were “born digital.” Proposing new solutions, however, the Author remains in a constant dialog with the mentors responsible for our legacy of semiotic reflection, thereby building a bridge between the “traditional” and “digital” forms of creativity and modes of interaction.