Improved in vitro propagation of Hyacin-thus orientalis L. using fruits containing immature zygotic embryos and tender leaf sheath as explants

Hyacinthus genus is an important group of ornamental plants that bear white, yellow, pink, red or purple coloured flowers. It has about 2000 species spread around the world that are grown commercially. Although, plant occurs naturally in Turkey yet efforts have not been made to adapt it for open field cultivation. There is need to transfer and establish these plants from wild to fields for commercial use through in vitro and ex vitro approaches, that will help local economy profitably. This study reports in vitro culture of Hyacinthus orientalis L. subsp. orientalis; using fruits containing immature zygotic embryos cultured on MS medium containing varying concentrations of Thidiazuron (TDZ) with and without 0.2 mg l-1 naphthaleneacetic acid (NAA) supplemented with 20 or 40 g l-1 sucrose. The study also reports induction of bulblets on tender leaf sheaths on MS medium containing different concentrations of benzylaminopurine (BAP) + 0.1 mg l-1 NAA supplemented with 30 g l-1 sucrose. The maximum bulblet regeneration (40%) with 31.33 bulblets/explant was noted on MS medium containing 0.15 mg l-1 TDZ supplemented with 40 g l-1 sucrose. Whereas, the best bulblet regeneration on tender leaf sheath explants was noted on 1.5 mg l-1 BAP + 0.1 mg l-1 NAA with 2.97 bulblets per explant of 0.55 cm bulb diameter and 1.20 leaves per bulblet. These bulblets were cultured singly on MS medium containing 20 mg l-1 GA3 (Gibberellic acid) + 50 g l-1 sucrose and attained a diameter of 0.75–1.00 cm in 30 days time. The bulbs regenerated on both explants were successfully rooted and acclimatised in plant growth chamber using peat moss followed by their transfer to open field conditions.

Rodzaj Hyacinthus jest ważną grupą roślin ozdobnych, które mają biało, żółto, różowo, czerwono lub fioletowo zabarwione kwiaty. Na świecie istnieje około 2000 gatunków uprawianych w celach handlowych. Chociaż roślina ta występuje w warunkach naturalnych w Turcji, to konieczne są wysiłki, aby zaadaptować ją do uprawy na otwartym polu. Istnieje potrzeba, aby przenieść i zasiedlić te rośliny z warunków dzikich do polowych za pomocą metod in vitro i ex vitro, co wspomoże lokalną gospodarkę. Badanie dotyczy hodowli Hyacinthus orientalis L. subsp. orientalis w warunkach in vitro, przy użyciu owoców zawierających niedojrzałe zarodki zygotyczne wyhodowane na podłożu MS zwierającym różne stężenia Thidiazuronu (TDZ) oraz z i bez 0,2 mg l-1 kwasu naftylooctowego (NAA) z dodatkiem 20 lub 40 g l-1 sacharozy. Badanie dotyczy również indukcji cebulek na pochwie liściowej na podłożu MS zawierającym różne stężenia benzyloaminopuryny (BAP) + 0.1 mg l-1 NAA z dodatkiem 30 g l-1 sacharozy. Maksymalna regeneracja cebulek (40%) przy 31,33 cebulkach/ eksplantach została zaobserwowana na podłożu MS zawierającym 0,15 mg l-1 TDZ z dodatkiem 40 g l-1 sacharozy. Natomiast najlepszą regenerację cebulek na eksplantach z pochewek liściowych zaobserwowano na 1,5 mg l-1 BAP + 0,1 mg l-1 NAA przy 2.97 cebulkach na eksplant o średnicy cebulki 0,55 cm i 1,20 liściach na cebulkę. Cebulki te były hodowane pojedynczo na podłożu MS zawierającym 20 mg l-1 GA3 (kwas giberelinowy) + 50 g l-1 sacharozy i osiągały średnicę 0,75–1,00 cm w ciągu 30 dni. Cebulki zregenerowane na obydwu eksplantach były dobrze zakorzenione i zaaklimatyzowały się w komorze hodowlanej z mchem torfowym, po czym następowało przeniesienie do warunków otwartego pola.