The effect of polyamines on physiological parameters of post-harvest quality of cut stems of Rosa 'Red Berlin'

The effect of conditioning of Rosa ‘Red Berlin’ stems in solutions of polyamines: spermidine at a concentration of 1.5 and 3 mmol dm⁻³, spermine at a concentration of 1 and 2 mmol dm⁻³ as well as putrescine at 2 and 4 mmol dm⁻³, on their postharvest quality were investigated. Advancing senescence of the stems of Rosa ‘Red Berlin’ resulted in their reduced post-harvest quality, which is evidenced by changes in the values of the plant physiological parameters. Conditioning of the rose stems in the solution of polyamines did not significantly affected the vase life. The most stabilising effect on cytoplasmic membranes of leaf cells had spermine at a concentration of 1 mmol dm⁻³. But the same polyamine applied at a twice higher concentration caused a decrease in the value of EL in petals. The highest values of leaf relative water content were found after conditioning of the rose stems in the solution of putrescine at a concentration of 2 mmol dm⁻³. The highest contents of photosynthetic pigments were noted after the application of spermidine at both concentrations. Conditioning of the rose stems in the solutions of each polyamine increased anthocyanin content in petals and had effect of the values on all analysing physiological parameters in leaves and petals.

Analizowano wpływu kondycjonowania pędów Rosa ‘Red Berlin’ w roztworach poliamin: spermidyny w stężeniu 1,5 i 3 mmol dm⁻³, sperminy w stężeniu 1 i 2 mmol dm⁻³ oraz putrescyny w stężeniu 2 i 4 mmol dm⁻³, na ich jakość pozbiorczą. Postępujący proces starzenia pędów Rosa ‘Red Berlin’, spowodował obniżenie ich jakości pozbiorczej, o czym świadczą zmiany w wartościach badanych parametrów fizjologicznych roślin. Kondycjonowanie pędów róży w roztworach poliamin nie wpłynęło istotnie na wydłużenie ich okresu dekoracyjności. Najkorzystniejszy wpływ na stabilizację błon cytoplazmatycznych w komórkach liści miała spermina w stężeniu 1 mmol dm⁻³. Natomiast ta sama poliamina zastosowana w dwukrotnie wyższym stężeniu powodowała spadek wartości EL w płatkach. Najwyższe wartości wskaźnika względnej zawartości wody w liściach stwierdzono po kondycjonowaniu pędów w roztworze putrescyny w stężeniu 2 mmol dm⁻³. Najwyższe zawartości barwników asymilacyjnych zanotowano po zastosowaniu spermidyny w obydwu stężeniach. Kondycjonowanie pędów w roztworach poliamin zwiększało zawartość antocyjanów w płatkach, a także wpływało na wartości wszystkich analizowanych parametrów fizjologicznych.