Analiza modelu systemu odzysku wiązek przewodów elektrycznych pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji

W artykule przedstawiono analizę modelowania systemu odzysku wiązek przewodów elektrycznych pochodzących z pojazdów wycofanych z eksploatacji w Polsce wraz z przedstawieniem optymalnej lokalizacji dla zakładów odzysku. W modelowaniu przyjęto dwa warianty obliczeń ilości odpadów wiązek przewodów elektrycznych. W pierwszym wariancie założono, że liczba złomowanych pojazdów wynosi 300 tys. rocznie czyli tyle ile faktycznie zagospodarowano pojazdów w 2011 roku., a w drugim 800 tys. sztuk rocznie czyli wielkość strumienia PWE (pojazdy wycofane z eksploatacji) przy założeniu, że wszystkie pojazdy trafiają do oficjalnej sieci recyklingu. Do obliczeń przyjęto ponadto dwa założenia dotyczące ilości wymontowywanych wiązek przewodów elektrycznych i wynikające z tego masy odpadów miedzi i otuliny z polichlorku winylu. W pierwszym założeniu przyjęto, że z każdego pojazdu wymontowuje się 5 kg wiązek, a w drugim, że masa wymontowanych wiązek wynosi 10 kg.

The article presents an analysis of the modelling of the system to recover electric wiring looms coming from end-of-life vehicles in Poland together with the presentation of the optimal location for the recovery plants. In the modelling, two variants of calculating the amount of waste of electrical wiring harnesses were adopted. In the first variant, it was assumed that the number of scrapped vehicles is 300,000 annually, i.e the number of vehicles actually processed in 2011, and in the second 800,000 cars per year or the size of the ELV stream (end-of-life vehicles) assuming that all vehicles end up in the official recycling network. In addition, two assumptions were made for calculations regarding the amount of removed electrical wiring looms and the resulting mass of copper and polyvinyl chloride casing waste. In the first assumption, it was assumed that 5 kg of wiring looms are removed from each vehicle, and in the second, the mass of removed wiring is 10 kg.