ПЕРЕХРЕСНІ СТЕЖКИ МИКОЛИ ЛУКАША І ПАНТЕЛЕЙМОНА КУЛІША

Artykuł omawia działalność Mykoły Łukasza przez pryzmat ciągłości tradycji artystycznych oraz wielorakich aluzji intertekstualnych w jego tłumaczeniach. Autorka skupia uwagę na unikatowej właściwości poetyki M. Łukasza — aktywnym wykorzystaniu leksyki, idiomów oraz języka metaforycznego, pochodzących z folkloru oraz ukraińskiej tradycji literackiej, zwłaszcza z twórczości P. Kulisza. Metoda przekładu M. Łukasza jest analizowana w kontekście funkcji kształtowania narodu, którą pełni ukraiński przekład artystyczny w zestawieniu z kulturologiczną misją P. Kulisza.

The article discusses the activities of M. Lukash through the prism of continuity of artistic traditions and broad intertextual links of his translations. The primary focus of this research is on the unique feature of M. Lukash — the intensive use of lexical, idiomatic and figurative resources accumulated in Ukrainian folklore and literary traditions with particular reference to works of P. Kulish. The translation methods employed by M. Lukash are viewed in the nation shaping dimension of Ukrainian literary translation and compared explicitly with the cultural activities of P. Kulish.