Ospa wietrzna u dzieci

Chickenpox (varicella) is one of the most common and most infectious diseases in children. The disease is caused by the primary infection of Varicella zoster virus (VZV), reactivation of latent form of the virus is manifested as herpes zoster. This paper presents the characteristics of the virus, varicella’s clinical picture, diagnostic capabilities, and also highlights the consequences of intrauterine infection. Although the disease usually presents typically and treatment is usually symptomatic, in some patients, even previously healthy, there can be severe, life‑threatening complications. Newborns, immunocompromised patients, patients during immunosuppression therapy, with haematological disorders and malignancies, and pregnant women are the most vulnerable to severe disease’s course group of patients. In view of the real risk of complications in each patient, deliberate exposure of children to infection by their parents during the so‑called “pox parties” seems extremely irresponsible. Acyclovir is available on the market for over 20 years and is designated for the treatment of infections caused by the Varicella zoster and Herpes simplex virus. In patients with properly functioning immune system VZV infection is mild and requires usually supportive treatment. Most cases of chickenpox do not require antiviral treatment but there are proven benefits from usage of such therapy. According to available studies the use of acyclovir within the first 24 hours after the onset of rash is shortening the appearance of skin eruptions, accelerates their healing and reduces their total number. Acyclovir reduces the duration of fever and mitigates symptoms of the disease. It should be noted that such treatment does not impair long‑term resistance of immune system against VZV. The prevention is available in form of two‑doses varicella vaccination acceptable to start from 9th month of life. Specific immunoglobulin (VZIG) can be applied in selected cases discussed below.

Ospa wietrzna należy do najbardziej zakaźnych i powszechnych chorób infekcyjnych spotykanych u dzieci. Zakażenie powodowane jest przez pierwotną infekcję Varicella zoster, reaktywacja wirusa z postaci latentnej manifestuje się jako półpasiec. W pracy przedstawiono charakterystykę wirusa, obraz kliniczny ospy wietrznej, możliwości diagnostyczne; zwrócono również uwagę na konsekwencje zakażenia wewnątrzmacicznego płodu. Mimo że choroba zazwyczaj przebiega w sposób typowy, a jej leczenie ogranicza się do leczenia objawowego, u części pacjentów, co ważne – uprzednio zdrowych, może dochodzić do ciężkich, zagrażających zdrowiu i życiu powikłań. Grupami pacjentów szczególnie narażonymi na ciężki przebieg choroby są: noworodki, pacjenci z upośledzoną odpornością, w trakcie immunosupresji, z chorobami hematologicznymi i nowotworowymi oraz kobiety w ciąży. W związku z realnym zagrożeniem wystąpienia powikłań u każdego pacjenta świadome narażanie dziecka przez rodziców w trakcie tzw. „ospa party” wydaje się skrajnie nieodpowiedzialne. Na rynku od ponad 20 lat dostępny jest acyklowir wskazany do leczenia zakażeń wywołanych przez wirus ospy wietrznej i półpaśca, a także zakażeń wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej. U chorych z prawidłową czynnością układu odpornościowego zakażenie VZV przebiega łagodnie i zazwyczaj wystarcza postępowanie objawowe. Większość zachorowań na ospę wietrzną nie wymaga leczenia przeciwwirusowego, jednak istnieją dowody świadczące o korzyściach ze stosowania takiej terapii. Według dostępnych badań zastosowanie acyklowiru w pierwszych 24 godzinach od wystąpienia osutki skraca okres pojawiania się wykwitów skórnych, przyspiesza gojenie się zmian oraz zmniejsza ich całkowitą liczbę. Skraca także czas trwania gorączki i łagodzi objawy choroby. Należy wspomnieć, że leczenie acyklowirem nie upośledza wytworzenia długotrwałej odporności przeciwko VZV. W przypadku osób z grup ryzyka oraz wystąpienia powikłań należy zastosować leczenie przeciwwirusowe. Istnieje możliwość profilaktyki w postaci dwudawkowego szczepienia przeciwko ospie wietrznej dopuszczalnego do rozpoczęcia już od 9. miesiąca życia. W wybranych przypadkach omówionych poniżej możliwe jest podanie swoistej immunoglobuliny (VZIG). Możliwa jest również profilaktyka poekspozycyjna, która skutecznie zmniejsza ryzyko zachorowania lub łagodzi przebieg choroby u osób po kontakcie z wirusem Varicella zoster.