Polityka feministyczna anty/postpracy a obrona dochodu podstawowego.

Artykuł stanowi obronę bezwarunkowego dochodu podstawowego przed ostatnią krytyką ze strony lewicy. Wyciągając wnioski z wysuwanego w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku żądania płac za pracę domową, opowiadam się za powszechnym, godnym dochodem podstawowym. Przedstawiam go jako koalicyjną, antyproduktywistyczną, antyrodzinną reformę, która odpowiada na problemy stworzone przez obecny system pracy najemnej i rodziny: nieadekwatne szacowanie naszego wkładu w gospodarkę oraz niesprawiedliwy podział dochodu.

This article presents a defence of the demand for a guaranteed basic income against recent Left critiques. Drawing on a series of lessons from the 1970s-era demand for Wages for Housework, I argue in favour of a demand for a liveable and universal basic income as a coalitional, antiproductivist, antifamilial reform that can help to alleviate some of the ways that the current wage-and-family system miscounts our economic contributions and fails as a sys-tem of income distribution.